دانلود اهنگ هاي بيس دار عربيه

موسيقي عربي علاوه بر كشور عربستان ، در ايران هم داراي طرفداراني مي باشد ، بنابراين شما مي توانيد با مراجعه به دانلود اهنگ هاي بيس دار عربيه ، از شنيدن اين موزيك ها لذت ببريد. برخي نويسندگان عرب زبان, دانسته يا ندانسته ميكوشند همه دانشها و هنرهاي رايج در عصر اسلامي را از آن قوم عرب و زاده انديشه ايشان وانمايند و هيچگاه دوست نميدارند اعتراف كنند كه اين دانشها و هنرها در ايران روزگار ساساني شناخته و رايج و پيشرفته بوده است و همانها است كه با دست گروهي از خود ايرانيان تازه مسلمان در قالب زبان عربي ريخته شده است و همانها است كه پايه و مايه تمدن و فرهنگ عصر اسلامي گرديده است و حتي خشنود ميشوند اگر بتواند پيشينه برخي وسايل تمدني را به عبريان و سريانيان و يا حتي حبشيان نسبت دهد اما به ايرانيان نسبت ندهد.

در حالي كه اگر فقط كمي دانش و انصاف داشته باشند مي دانند كه تمدن و هنر اسلامي فقط مرهون حوزه تمدن ايران بزرگ است و بدون ايران اعراب شبه جزيزه سخني براي گفتن در جهان نداشتند . متاسفانه اين امر نيز مانند سرقت مشاهير ايران ( ابوريحان و پورسينا . . . ) - جعل نام خليج فارس , ادعاي مالكيت بر جزاير سه گانه ايران , حمايت از صدام حسين ديكتاتور بزرگ قرن در نبرد با ايران و . . .  توسط اعراب فقط نشان از خلع هويتي و بدوي بودن اين اقوام  دارد . ولي آنچه آشكار است كه هويت چيزي نيست كه قابل سرقت باشد و بدون شك تا ايران هست آنان هيچ سخني براي گفتن در منطقه ندارند و از اين روي در تكاپوي ساختن هويت جعلي براي خود برآمده اند .

باري بي شك چنانكه نويسندگان قديم و نيز دانشمندان بي طرف عرب زبان در عصر ما نوشته اند , در ميان عربهاي روزگار جاهلي از موسيقي جز "حدا" كه براي شتران خوانده ميشد و "نصب" كه يك گونه حدا ولي با آهنگ تندتر است, چيزي شناخته نبوده است.

ابزارهاي موسيقي نيز از بوقهاي شاخي و دهلهاي ساده و دفهاي چهارگوشي زنان مويگر همگام مويگري بر مردگان مي نواختند,برتر نبوده است.

برعكس آنجا , فن موسيقي در ايران تا آنجا به والايي گرايده بود و جنبه علمي داشت كه براي نوشتن آوازها الفباي ويژه اي مانند نت نويي در امروز بوده و با آن الفبا چنانچه محمد بن اسحاق در گذشته به سال 378  هجري در كتاب الفهرست نوشته است , نواي پرندگان و شر شر آبها و غريو بادها و هراس جانوران را نيز مي نگاشتند.

علي بن حسين مسعودي در گشته به سال 345 هجري شماره نشانه هاي اين خط ايراني را 160 نشانه نوشته است .باري هنر موسيقي در عصر ساساني هم از جنبه علمي تا آنجا پيش رفته بوده است كه هنگام ترجمه كتابهايي كه در اين هنر بوده است از فارسي به عربي مايه ها و راهها و بهره ها و بيشتر سازها به همان شكل فارسي يا با اندك شكستگي در واژه , به زبان عربي در آمده و به كار رفته و تا كنون رايج مانده است.

درباره پيشينه آواز خواني در عرب ,همه تاريخ نويسان نوشته اند كه ابن سريج خواننده معروف حجاز آوازه خواني را از بناياني ياد گرفته است كه به فرمان الله بن زبير براي نوسازي خانه كعبه از ايران به مكه آورده بودند . اينان به فارسي آواز مي خواندند و ابن سريج آوازها را از آنان ياد گرفت و به عربي برگردانيد.

آقاي عباس عزاوٌي كه از نويسندگان مشهور عراق است نوشته : آهنگهاي موسيقي ايراني در شهر مدينه بوسيله نشيط فارسي و طويس سائب خاثر كه همه ايراني مهاجر بوده اند رواج يافته و و معبد و ابن سريج در مكه شاگردان اينان بوده اند.

باري پس از آنكه موسيقي ايراني در سده اول هجري رواج يافت و در مدينه و مكه آواز خواناني نظير طويس و ابن مسحج و معبد و سائب خاثر پديد آمدند , موسيقي مجاز شناخته و آزاد شد . آنگاه نوبت به بغداد ميرسد.

عراق كانون فرهنگ و تمدن ايران در طول تاريخ و به خصوص در عصر ساساني است و "دل ايرانشهر "ناميده ميشده است .در اينجا بوده كه نوابغي در فن موسيقي پديد آمده كه بيشتر ايراني اند. در پيشاپيش اين نوابغ نام ابراهيم و پسرش اسحاق كه از مردم شهر ارگان (ارجان نزديك بهبهان كنوني) بوده اند مشهور است.

هنر موسقي ايراني و هنرهاي وابسته به آن رقص در محيط متمدن بغداد ( تيسفون مدائن ايرانيان ) تا آنجا پيش رفت كه كه حتي بانواني از دودمان عباسي از اين هنر بهره داشته اند.در اين مورد داستان عليه دختر مهدي عباسي زبانزد همگان است.

در زمينه سازها , محمد بن نباته مصري نوشته است كه نصربن حارث بن لكده پزشك مشهور عرب زباني كه در دانشگاه گنده شاپور (جندي شاپور ) خوزستان درس مي خوانده است در همانجا نيز با موسيقي و آواز ايراني آشنا شده و بربط نوازي را كه يكي از وسايل درمان برخي بيماريهاي دروني و رواني بوده , آموخته و و چون به مكه باز ميگردد در آنجا بربط نوازي را رايج ميكند.خوزستان سرزمين كهن اقوام آريايي ايران , يكي از مهم ترين مراكز تمدن ايراني است كه موجب گسترش اين هنر جهاني در نزد اعراب شبه جزيره شد . در منطقه باستاني چغاميش خوزستان آثاري از نخستين اركستر جهاني كشف شده است كه به حدود پنج هزار سال پيش برميگردد .